اسطوخدوس طبیعتی گرم و خشک دارد . و از آن به عنوان یک آرام بخش متوسط و رفع کننده‌ی مشکلات بدخوابی، می‌توان استفاده کرد. هم چنین این گیاه دارای خاصیت ضداضطراب و صفراآور نیز می‌باشد. در منابع جدید، اثر ضد دیابت برای آن نیز قائل شده‌اند. از محلول دم کرده و یا جوشانده‌ی گیاه، به منظور شست و شو و درمان زخم‌ها نیز استفاده می‌شود . ضماد پخته آن جهت درد مفاصل و نقرس و خیسانده و پخته آن جهت استسقاء و ورم سرد کبد و پاک سازی کلیه و طحال و بیماری های مقعد مفید است . در کل اسطوخدوس پاک کننده ی مغز از کلیه فضولات خبیث بلغمی و مقوی تمام قوا و تحلیل برنده کلیه بخارات و باد های فاسد و لطیف کننده ارواح می باشد مضر افراد صفراوی مزاج و عطش آور است و موجب تهوع در گرم مزاجان می شود . در طب ایرانی از آن به عنوان ضد درد، ضد آلزایمر، ضد آریتمی، ضد میکروب، ضد تشنج ، ضد التهاب، ضد روماتیسم، ضد عفونی کننده، ضدویروس ، ضد اسپاسم، ضد نفخ، مقوی معده و ادرارآور استفاده می‌شود
